Views: 3
5 IX 1944 wtorek Doroty, Teodora.
Wschód słońca 6.09, zachód 19.31, średnia temperatura powietrza 18 °C, słonecznie.
Silny ostrzał z wszelkiego rodzaju broni na Powiślu. Niemcy atakują z trzech stron równocześnie chcąc za wszelką oczyścić tę dzielnicę z oddziałów AK.
Piechota niemiecka obsadza potężny gmach Państwowego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych przy ul. Kopernika.
Następnie Niemcy zajmują ul. Sewerynów, Oboźną i Leszczyńską, gdzie ginie ok. 150 obrońców z kompanii AK por. „Poboga”.
Wieczorem, wobec całkowitego wyczerpania amunicji, pod dowództwem kpt. Stanisława Skibniewskiego „Cubryny” Powstańcy opuszczają ruiny gmachu Elektrowni.
Trwa ewakuacja ludności cywilnej do Śródmieścia. Trwa silny ostrzał artyleryjski i bombardowania rejonu Jasnej i Szpitalnej. Powstańcy powstrzymują natarcie niemieckie na pozycje w ruinach Komendy Policji i w kościele św. Krzyża oraz na całej linii ul. Królewskiej. Intensywnie bombardowane Śródmieście płonie. Ludność ewakuuje się do nieco spokojniejszej, południowej części Śródmieścia. Powstańcy obsadzają skarpę przy Frascati i zabezpieczają połączenie Czerniakowa ze Śródmieściem przez ul. Książęcą. Dowódcą oddziałów powstańczych na Czerniakowie zostaje płk Jan Mazurkiewicz „Radosław”. Jego zastępcą zostaje dotychczasowy dowódca tego rejonu, kpt. Zygmunt Netzer „Kryska”. Sztab Komendanta Okręgu przenosi się do solidnego i nowoczesnego gmachu kina „Palladium” przy ul. Złotej 7/9. Komenda Główna AK znajduje lokum w budynku tzw. małej PAST-y przy ul. Piusa XI.
Prezydent Roosevelt zawiadamia premiera Churchilla, że według informacji wywiadu amerykańskiego Powstańcy opuścili Warszawę.
