Views: 16
W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku, niezgodnie z Konstytucją Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej wprowadzony został na terenie całej Polski stan wojenny. Władzę przejęła junta wojskowa pod przywództwem gen. W. Jaruzelskiego.
Na potrzeby stanu wojennego przygotowano projekty różnych aktów prawnych, które wydrukowano w Związku Sowieckim, czyli byłym ZSRR. Ustalono listę komisarzy wojskowych, którzy po wprowadzeniu stanu wojennego przejęli kontrolę nad administracją państwową i większymi zakładami pracy. Była też wprowadzona lista instytucji i przedsiębiorstw zmilitaryzowanych.
Decyzja o wprowadzeniu stanu wojennego była zaakceptowana 5 grudnia 1981 roku przez Biuro Polityczne KC PZPR. Jaruzelski miał praktycznie wolną rękę w kwestii wyboru daty wprowadzenia stanu wojennego.
Po wprowadzeniu stanu wojennego oddziały ZOMO, jednostki antyterrorystyczne, SB, odziały Jednostek Nadwiślańskich oraz oddziały wojska rozpoczęły działania jeszcze przed północą 12 grudnia. Oddziały ZOMO zajęły lokale zarządów regionalnych „Solidarności”. Jednocześnie zatrzymane zostały przebywające tam osoby. Miasta i ważniejsze węzły komunikacyjne zostały obsadzone przez jednostki zmechanizowane i pancerne wojska i milicji.
W czasie trwania stanu wojennego internowano ponad 10 tyś. działaczy związanych z Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”. Z rąk komunistycznych pachołków, życie straciło ok. 40 osób, w tym 9 górników Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek”.
Stan wojenny zawieszony został 31 grudnia 1982 roku. Zniesiono go 22 lipca 1983 roku.
