Views: 3
23 IX 1944 sobota. Imieniny Tekli, Bogusława.
Wschód słońca 6.39, zachód 18.49, średnia temperatura powietrza 14 °C, zachmurzenie duże, wieczorem przejaśnienia.
Pada Przyczółek Czerniakowski. W nocy z 22 na 23 września obrońcy Czerniakowa podejmują próbę przebicia się do Śródmieścia.
Jedynie niewielkiej, pięcioosobowej grupce z kpt. Ryszardem Białousem „Jerzym” na czele udaje się dotrzeć do obsadzonego przez Powstańców gmachu YMCA przy Konopnickiej.
Reszta oddziału dostaje się do niewoli.
Niemcy zajęli Górny Czerniaków.
23 września 1944 roku – żołnierze 1. Armii Wojska Polskiego wzięci do niewoli. Zdjęcie zrobione na warszawskiej Ochocie.
Niemcy pacyfikują dzielnicę. Pallotyn, ks. Józef Stanek „Rudy”, kapelan zgrupowania „Kryska”, ginie na Solcu, powieszony przez Niemców. SS-mani powiesili lub rozstrzelali ponad 200 rannych powstańców, łączniczek i sanitariuszek. Pozostałych pognano w kierunku al. Szucha.
Wzmaga się niemiecki napór na Mokotów. Trwa wzmożony ostrzał artyleryjski i bombardowania z powietrza. Silnie ostrzeliwane są okolice Al. Niepodległości. Dzielnica ta, po upadku Górnego Czerniakowa, staje się kolejnym celem dla korpusu von dem Bacha.
Do akcji włączają się nowe niemieckie jednostki – w tym elementy z 19. i 25. D.Panc. oraz spad-panc. dywizji „Hermann Göring”.
Luftwaffe bombarduje rejon al. Niepodległości.
Zaostrza się również wymiana ognia w „kotle północnym”. Niemcy przygotowują się do ataku na Żoliborz, tam też przegrupowuje się dodatkowe oddziały mające blokować tę dzielnicę.
Wychodzi ostatni znany numer pisma Narodowych Sił Zbrojnych „Szaniec”. Dowódca AK podpisuje rozkaz wprowadzający dla żołnierzy kobiet w miejsce dotychczasowych stopni funkcyjnych, stopnie wojskowe.
