Views: 3
22 IX 1944 piątek Imieniny Tomasza, Maurycego.
Wschód słońca 6:38, zachód 18:51, średnia temperatura powietrza 15 °C, słonecznie, lekkie zachmurzenie.
Obrońcy Przyczółka Czerniakowskiego bezskutecznie próbują przebić się na Saską Kępę.
Od rana trwa kolejny szturm niemiecki na ostatnie pozycje powstańczego Czerniakowa.
Po odpartym ataku, we wczesnych godzinach rannych do pozycji polskich zbliżyli się niemieccy parlamentariusze z propozycją kapitulacji dzielnicy.
Ostatecznie ustalono jedynie zawieszenie ognia między godz. 8:00 a 9:00.
W tym czasie z Czerniakowa ewakuowano część ludności cywilnej i rannych. Obiecana pomoc z praskiego brzegu Wisły nie nadchodzi. Nie nadchodzi też pomoc w ewakuowaniu walczących na Przyczułku Czerniakowskim. Kilku powstańców samodzielnie przepływa Wisłę.
Kpt. Ryszard Białous „Jerzy” i mjr Stanisław Łatyszonek decydują się na przebicie do Śródmieścia Południe. Udaje się to dwóm małym grupkom. Kpt. „Jerzy”. Mjr Łatyszonek do Śródmieścia nie dotarł – wraz ze swoimi żołnierzami poddał się Niemcom.
Czerniakowskie oddziały AK, pod wieczór liczące ok. 70 żołnierzy, praktycznie nie są już zdolne do dalszej obrony.
Oddziały gen. Heinza Rohra przygotowują się do generalnego natarcia na Mokotów.
22 września prasa powstańcza ujawniła po raz pierwszy w oficjalnym komunikacie prawdziwe nazwiska dowódców Armii Krajowej i rozmieszczenie sił powstańczych w Warszawie.
