Views: 1
1 IX 1944 piątek Imieniny Bronisławy, Idziego.
Wschód słońca 6:02, zachód 19:41, średnia temperatura powietrza 19 °C, pochmurno.
W dniu 1 września wróg przystąpił do generalnego szturmu na Stare Miasto. Oddziały lądowe wspierało lotnictwo.
Wczesnym rankiem rozpoczął się atak z ul. Bielańskiej na Długą.
Powstańcy powstrzymali natarcie. W południe Niemcy zaatakowali od strony pl. Zamkowego i równocześnie od północy, w kierunku pl. Krasińskich i Nowego Miasta.
W wyniku silnego ostrzału wroga Powstańcy wycofali się częściowo z ul. Freta i Bonifraterskiej, Ogrodu Krasińskich i zajmowanego odcinka ul. Długiej.
Ewakuacja załogi i rannych ze Starego Miasta do Śródmieścia trwała całą noc. Odbywała się dwoma kanałami: głównym, z wejściem na pl. Krasińskich obok Sądu Apelacyjnego, i bocznym, z wejściem na ul. Daniłowiczowskiej.
Kanałami przeszło do Śródmieścia ok. 4,5 tys. Powstańców, w tej liczbie ok. 1,5 tys. uzbrojonych.
Ok. 800 żołnierzy przeszło kanałami na Żoliborz. Do Śródmieścia ewakuował się również sztab Grupy Północ z płk. Karolem Ziemskim „Wachnowskim”.
Nadal trwał niemiecki napór na Sadybę, Sielce i Czerniaków. Od rana nieprzyjaciel prowadził silny ostrzał artyleryjski i moździerzowy oraz bombardowania lotnicze Sadyby.
W wyniku bombardowania zburzony został m.in. Fort Dąbrowskiego.
Naczelny Wódz, gen. Kazimierz Sosnkowski, w rozkazie do wojska zarzuca aliantom bierność wobec tragedii Warszawy.
Tu Polskie Radio…
STARÓWKA
Stare Miasto – jak co dzień – pozostaje nadal punktem ciężkości walk.
Ściąga ono na siebie całą niemiecką siłę naporu.
Tam nasze oddział zdają wspaniały egzamin niezrównanej mocy bojowej i postawy moralnej.
